Γειά σας

Κάποτε, συντρώγαμε στο σπίτι φίλου με τον κορυφαίο ραδιοφωνικό παραγωγό του ΡΙΚ… Κάποια στιγμή τον ρώτησα τι έχει σπουδάσει: «Αρχιτεκτονική» μου απάντησε χαμογελώντας. Είδε την έκπληξη να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό μου, το χαμόγελο πλάτυνε και συμπλήρωσε: «L'architecture mène à tout”… Η αρχιτεκτονική οδηγεί στα πάντα!  

Τον ευχαρίστησα, μόλις είχε δικαιολογήσει ολόκληρη τη ζωή μου…

 

Ήταν η πρώτη μου αγάπη… και παράλληλα διατηρούσα μια «σχέση» που ομόρφαινε από τα 17 μου χρόνια τη ζωή μου… αυτή δεν την πρόδωσα ποτέ! Οι φίλοι μου την αναγνωρίζουν!

 

Σπούδασα αρχιτεκτονική στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, μπήκα πρώτος και τέλειωσα δεύτερος με τη χούντα στην εξουσία και κάποιους καλούς φίλους και συμφοιτητές φυλακή! Ναι, λάτρευα την αρχιτεκτονική, δεν μπήκα τυχαία! Και έγινα πολύ καλός αρχιτέκτονας, με πολλά βραβεία σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, με σοβαρούς πελάτες, με σημαντικά έργα…

 

Όμως… ήρθε ο Ανδρέας και έφερε τα πάνω-κάτω: Μεγάλες εταιρειες έκλεισαν, κατασκευαστικοί κολοσσοί « μετανάστευσαν» στο εξωτερικό, και κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να μετράει πόσες μπάλες για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μπορούσα να αγοράσω- δώρα για τα δυό μου παιδιά ούτε συζήτηση! Τότε… ξύπνησα… και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί!

 

Κράτησα την υποσχεσή μου: «Πρόδωσα» την πρώτη μου αγάπη, αλλά ήδη φλέρταρα με τη δεύτερη: ήταν η εποχή που αυτά τα φοβερά «παιδιά» στις ΗΠΑ -Bill Gates, Steve Jobs & Co- έκαναν τα γκαράζ των γονιών τους εργαστήρια μιας νέας επιστήμης, που έμελε να βάλει ανεξίτηλη την υπογραφή της στην εξέλιξη του κόσμου, της Πληροφορικής! Οι πρώτοι «Computers” είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους, και ο πρώτος δικός μου, ο Sinclair, πήγαινε ήδη για αντικατάσταση.

 

Το φλερτ έγινε έρωτας, ο έρωτας δουλειά:  Όταν πρότεινα στον τότε συνεταίρο μου να ασχοληθούμε με «Computers», αυτός με ρώτησε «τι είναι αυτό!». Έτσι , σε 3 μήνες, η ATKO Computer Systems ήταν γεγονός, με γραφείο, προσωπικό (δυό και ο… κούκος) και τον πρώτο Apple II να έχει κάνει το γραφείο ομορφότερο και το πορτοφόλι μας… ελαφρύτερο κατά το απίστευτο τότε ποσόν των… 300.000 δραχμών… ξεκινούσαμε ήδη πτωχευμένοι!

 

Όμως… η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς… και τα στραβάδια! Και οι δύο άσχετοι μηχανικοί που εισέβαλαν σαν ταύροι σε υαλοπωλείο προκαλώντας τα ειρωνικά μειδιάματα των «ειδικών» - the story of my life!- κατέληξαν σε λίγα χρόνια να βρίσκονται στην κορυφαία πεντάδα των εταιρειών Πληροφορικής! 250 άτομα προσωπικό, πενταόροφο κτίριο, δεύτερη εταιρεία για την χονδρική πώληση… γκραν σουξέ που λέει και ο Νιόνιος!

 

Όμως… τα πράγματα αλλάζουν με εξωφρενική ταχύτητα, και ξαφνικά, μέσα σε ένα χρόνο, τα «παχουλά» περιθώρια κέρδους λιανικής έπεσαν στο 3-5%! Η εταιρεία αποσύρθηκε από τη λιανική, η εταιρεία χονδρικής μπήκε στο χρηματιστήριο και η ΑΤΚΟSoft έκανε την εμφάνισή της με αντικείμενο την Ιατρική Πληροφορική, με πολλά έργα στην ΕΕ και στο εξωτερικό, και με ένα πρωτοποριακό Λογισμικό Ιατρικού Φακέλλου ασθενούς.

 

Το 2008 αποφάσισα ότι είχε έρθει ο καιρός να επισημοποιήσω επιτέλους αυτή τη «σχέση» μου που σας είπα στην αρχή: Έτσι και ο εφηβικός μου έρωτας, το κρασί, συνδυάστηκε με τον δεύτερο, την Πληροφορική, και εγεννήθη το House of Wine, που πολύ σύντομα έγινε η μεγαλύτερη ηλεκτρονικη κάβα Κρασιών και Ποτών της Ελλάδας!

 

Τώρα, μετά από 13 χρόνια, έχοντας πια αφήσει το House of Wine στα άξια χέρια του γιού μου Μιχάλη, μακριά από business και έγνοιες, μπορώ πια να αφιερωθώ  στη μεγάλη μου αγάπη, αυτή που δεν με πρόδωσε και δεν την πρόδωσα ποτέ: το κρασί και ότι βρίσκεται γύρω του, ότι το κάνει πολύτιμο και μοναδικό, έρωτα, φίλο, σύντροφο, παρέα στα καλά και τα άσχημα, στα εύκολα και τα δύσκολα.

 

Μπορώ πια να ομολογήσω ότι πάντα κοίταζα τον κόσμο μέσα από ένα ποτήρι κρασί… είναι τόσο διαφορετικός, και όλα φαίνονται δυνατά! Ισως και γι’ αυτό τελικά «Η Αρχιτεκτονική οδηγεί στα πάντα!» Και ίσως να μην είναι η αρχιτεκτονική, αλλά το κρασί που τελικά καταφέρνει αυτό το θαύμα!

 

Αυτή την οπτική του κόσμου μέσα από ένα ποτήρι κρασί θέλω να μοιραστώ μαζί σας! Through a Wine Glass Everything Seems Possible! Ναι, ψάχνω για συνοδοιπόρους σε ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες και χωρίς τέλος.

 

Σας προσκαλώ σε αυτό. Θα έρθετε μαζί μου;